Nieuw lampje

Mijn vader was hier gisteren om nieuwe lampen op te hangen in een van de kinderkamers. Bij het zien van de lampen die ik had gekocht slaakte hij een zucht van verlichting. Dat gebeurde onzichtbaar, maar ik weet zeker dat er een diepe, verlossende zucht was. Zijn schietgebedjes onderweg waren gehoord: álstublieft niet van die rommelmarktlampjes met kapotte snoeren en stekkers van het type B NEMA 5-15 die niet in Nederlandse stopcontacten passen. Of van die kroonluchterachtigen waaraan alles rammelt en waarvan in de knoop geraakte wisselstroomdraadjes opnieuw aangesloten moeten worden. Of weer zo’n slinger kerstlampjes die een permanente bestemming moet krijgen. Of een Chinees lampionnetje dat alleen schots en scheef kan hangen.

Toen kwam ik dus met Tassa Natt en Lock. Van Ikea. Een keurig bedlampje en degelijke plafondlamp, met schroefjes en handleiding erbij. Met als uitsmijter spaarlampen voor erin. Terwijl mijn vader dankbaar met Tassa Natt, Lock en de spaarlampen naar boven ging, moest ik denken aan alle electriciteitsklussen die hij voor me heeft gedaan. De studentenhuizen waar hij meerdere keren ’s avonds laat naartoe moest komen om de stoppenkast te checken vanwege een verdachte brandlucht. Alle kruipruimtes waar hij doorheen sloop omdat er een technisch kabeltje zoek was, en verstoft en besmeurd weer bovenkwam. De onmogelijke plekken waar hij stopcontacten heeft gemaakt omdat ik zo graag een schemerlampje wilde, precies in die ene verre hoek waar geen stopcontact zat. De lampenkap met Schots jachttafereel die ik in een nostalgische herfstbui had gekocht en gerepareerd moest, maar waarbij het jachttafereel in tact diende te blijven.

En dan heb ik het alleen nog over de klussen bij mij thuis. Voor mijn zus doet hij hetzelfde, een martelgang die in 1982 begon bij de reparatie van een telefoonhoorn die ze als puber in tweeën had geslagen na een ruzie met haar vriendje.

Als mijn vader klaar is kijken we samen tevreden naar Tassa Natt en Lock. “Dat was zeker fijn hè, een keer geen lampjes van de rommelmarkt, toko of Kringloop?”, vraag ik hem. “Die vind ik ook leuk om voor je op te hangen hoor, ik zou ze alleen zelf niet kiezen.”
En dat is het perfecte antwoord van een vader.

Recent Posts
Showing 2 comments
  • wim wolters
    Beantwoorden

    ik weet niet meer zo goed wat ik allemaal gedaan heb,maar kennelijk tot tevredenheid,maar ik vind het een heel leuk stukje.
    pappa Wim

  • Borka Florentinus
    Beantwoorden

    Wat heerlijk om te lezen Lou!
    Altijd recht uit het hart. Fijn dat vaders (en mannen in het algemeen) toch altijd bereid zijn ons te helpen 🙂

    Xborka (met de lampjes zonder routebeschrijving)

Leave a Comment